Zeolit to naturalny minerał o wyjątkowych właściwościach fizycznych, wynikających z jego struktury krystalicznej. Utworzony został z popiołu wulkanicznego narażonego na działania wysokich ciśnień i temperatury. Sama nazwa pochodzi z greckiego dzeo = wrzeć (kipieć), zein = gotować oraz lithos = kamień (skała), co oznacza „wrzące kamienie” – ten termin wprowadził w 1765 roku szwedzki mineralog Freiherr Axel von Cronstedt, nawiązując tym samym do wydzielania dużych ilości wody przez niektóre minerały – pod wpływem ogrzewania zawarta w nich woda „wrze – pieni się”, pokrywając jednocześnie powierzchnię pęcherzykami.

Zeolity są to krystaliczne, uwodnione glinokrzemiany takich metali jak przede wszystkim: Ca, Mg, Na, K, Sr i Ba. Zeolity wyróżniają się szeregiem wyjątkowych cech fizyko-chemicznych, spośród których warto wymienić: wysoką pojemność adsorpcyjną, zdolność molekulrano-sitową, selektywność, pojemność jonowymienną, odporność na działanie podwyższonej temperatury i kwasów.

Średnie szacunki wskazują, że wykorzystanie zeolitów naturalnych na świecie wynosi około 3,6 megaton rocznie. Występują one w pustakach i szczelinach zasadowych skał magmowych, głównie w zasadowych wulkanitach. Pojawiają się również w geodach, granitowych i pustkach łupków krystalicznych oraz w niektórych żyłach kruszcowych.

Jednym z najpowszechniej występujących zeolitów naturalnych jest klinoptilolit.

Dzięki swoim unikalnym właściwością zeolity znajdują zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu:

– budownictwie jako dodatek do cementów i zapraw budowlanych dzięki swoim właściwością pucolanowym

– w przemyśle paszowym jako dodatek paszowy z grupy antyzbrylaczy, posiadający także zdolność wiązania mikotoksyn

– jako gleby uzupełniające, poprawiając właściwości fizyczne i mechaniczne gruntów

– do uzdatniania wód pitnych oraz jako sorbenty zanieczyszczeń ścieków i powietrza

– jako uniwersalny neutralizator zapachów i wilgoci w mieszkaniach

– jako nośnik substancji odżywczych i pierwiastków śladowych w produkcji nawozów sztucznych, a także jako nośnik substancji czynnych np. pestycydów

– jako sorbenty wilgoci i zapachów w lodówkach oraz zamkniętych magazynach

– jako wkłady do filtrów i oczek wodnych

– jako podłoże do hydroponicznej uprawy roślin, a także jako materiał drenażowy we wszystkich rodzajach użytków zielonych oraz do absorpcji zanieczyszczeń ze składowisk odpadów oraz hałd

– jako materiał o właściwościach hydroponicznych w uprawie trawników

– do neutralizowania zapachów i wilgoci w ściółkach dla zwierząt (posiadają pośrednie efekty bakteriostatyczne i grzybostatyczne)

– jako materiał dekoracyjny do donic, do budowy stawów ogrodowych, ścieżek itp.

– jako wypełniacz do produkcji elementów konstrukcyjnych

– do uzdatniania wody pitnej.